Het onlangs voltooide drieluik: la Côte Sauvage, onder meer, geïnspireerd door la Mer, drie symfonische schetsen voor orkest van Claude Debussy, verbeeldt vooral het eerste deel, De l’aube à midi sur la mer (met de wind mee, dus van rechts naar links). De details tonen afwisselend, van het grote geheel deel uitmakende, beelden uit de delen 2 en 3, Jeux de vagues en Dialogue du vent et de la mer.
Het totale, vier meter brede, tafereel is een uit het hoofd geschilderde samensmelting van herinneringen aan de kust van Cornwall en de Normandische en Bretonse rotskusten.
Debussy aan op Spotify, grote lege doeken en de kwasten laten zoeken naar de bewegingen van de golven. Vrijwel geen vaste vormen, geen figuren, geen horizon. Kwasten, vette verf en het bewegelijke water. Alleen wat grof aangegeven rotsblokken als contrast. Ik heb ervan genoten het te schilderen.
