aan het eind van het bochtige pad
boven buiten Etretat
waar voorbij varens geel gras
wolken wit verzinken
in schraal stekelig struikgewas
liggen krijtpoorten te blinken
in zee nog in gesluierde slaap
wind veegt felle schittering op ’t water
in de ochtendstilte staat er
hoog op de kaap
oogleden geloken
achter een ezel eenzame figuur
zonlicht gebroken
door ogen halfopen halfdicht
schildert naar de natuur
het zilveren licht
voor en achter de horizon
schitterende glitter
schuim en scholen haring in de zon
in de golven almaar witter
zonlicht danst op donker water
dat steeds weer bruisend breekt
in druppels regenbogen
kleuren spatten in de ogen
als de wind uit zee opsteekt
vette olieverf op linnen
eerst aandachtig rondgekeken
na het zoekende beginnen
wordt verf water
water verf in zekere streken
wolken golven golven kolken
onder tegen de krijtstenen toog
golven wolken
in schuimende flarden omhoog
geschilderde meeuwen
krijsen boven de krater
waar het water
sissend draait onder de rotspoort
in de loop van eeuwen
door slijpende branding geboord
als de zon de lage wolken verjaagt
de horizon vervaagt
oplost in ijle tovenarij
ontstaat er
lichte nevel boven het water
contouren verdwijnen
op het schilderij
schuiven golven wolken ineen
in helder wit krijtsteen
waarin alle kleuren weerschijnen